Η μάλλον διασκορπισμένη προσέγγιση της Τσέλσι στη μεταγραφική περίοδο από τότε που ολοκληρώθηκε η εξαγορά της ήταν ένα από τα σημεία συζήτησης της προετοιμασίας.
Ο νέος ιδιοκτήτης Todd Boehly ήταν ένας πολυάσχολος άνθρωπος, αλλά έχασε πολλούς παίκτες που ήταν προφανώς βασικοί στόχοι.
Ο Jules Kounde, ο Raphinha και ο Matthijs de Ligt πήγαν σε άλλους συλλόγους. Ο Ουσμάν Ντεμπελέ επέλεξε να υπογράψει νέο συμβόλαιο με την Μπαρτσελόνα. και οι Μπλε ήταν ανεπιτυχείς στις αναφερόμενες καταδιώξεις των Presnel Kimpembe και Nathan Ake. Συν τοις άλλοις, η Τσέλσι είδε τους Αντόνιο Ρούντιγκερ και Αντρέας Κρίστενσεν να αποχωρούν με ελεύθερες μεταγραφές.
Ο ειδικός του Sky Sports και πρώην αμυντικός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Γκάρι Νέβιλ, παρομοίασε τη δραστηριότητα του Μπόχλι με κάποιον που παίζει στο παιχνίδι του υπολογιστή Football Manager.
Όμως, παρ’ όλες τις αποτυχημένες συναλλαγές της, η Τσέλσι έφερε τους Ραχίμ Στέρλινγκ, Καλίντου Κολιμπαλί και τώρα τον Μαρκ Κουκουρέλα.
Η συμφωνία για το τελευταίο, ωστόσο, σίγουρα δεν έχει ολοκληρωθεί χωρίς κριτική. Πρώτα απ ‘όλα, η Τσέλσι θα μπορούσε να καταλήξει να πληρώσει 62 εκατομμύρια λίρες στην Μπράιτον και Χόουβ Άλμπιον για τον Ισπανό, που θα ήταν αμοιβή παγκόσμιου ρεκόρ για έναν αριστερό μπακ.
Η Μάντσεστερ Σίτι ήταν προφανώς απρόθυμη να πληρώσει περισσότερα από 30 εκατομμύρια λίρες για αυτόν, οπότε γιατί η Τσέλσι είναι τόσο πεπεισμένη από αυτόν;
Πάντα γελάει! @Cucurella3 pic.twitter.com/8d03kLpoNW
— Brighton & Hove Albion (@OfficialBHAFC) 19 Ιουλίου 2022
ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΑΡΚ ΤΟΥ ΕΚΤΟΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ
Απόφοιτος της ακαδημίας La Masia της Βαρκελώνης, ο Cucurella φαινόταν πάντα εξαιρετικά υποσχόμενος.
Ως εκ τούτου, ήταν έκπληξη που η Μπάρτσα τον άφησε να πάει δανεικός στην Έιμπαρ με δικαίωμα αγοράς στην πρώτη θέση πριν από τέσσερα χρόνια. Ήταν ακόμη πιο περίεργο 12 μήνες αργότερα, όταν οι Μπλαουγκράνα άσκησαν τη ρήτρα εξαγοράς τους μόλις 16 ημέρες μετά την επίσημη πώλησή του, για να τον δανείσουν ξανά στη Χετάφε με 6 εκατομμύρια ευρώ – και σύμφωνα με πληροφορίες το 40 τοις εκατό της μελλοντικής μεταγραφής – περίπου 48 ώρες αργότερα.
Η φόρμα του στην Έιμπαρ και τη Χετάφε υποδηλώνει τακτικά ότι η Μπάρτσα ήταν κοντόφθαλμη, αν και ούτε η ομάδα ούτε η Μπράιτον θα θεωρούνταν ιδιαίτερα της μόδας, γι’ αυτό ίσως έχει παίξει μόνο μία φορά για την Ισπανία.
Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι η μοναδική σεζόν του Cucurella στο Brighton πήγε στο ραντάρ έως ότου εμφανίστηκε το ενδιαφέρον της City πριν από μερικές εβδομάδες – αλλά μην κάνετε λάθος, πήγε στην Premier League εντυπωσιακά, η εξέλιξή του στις σωματικά έντονες ομάδες των Jose Luis Mendilibar και Jose Bordalas είναι ξεκάθαρη. έρχονται χρήσιμοι.
Ο 24χρονος χρησιμοποιήθηκε κυρίως στην ευνοούμενη θέση του αριστερού μπακ την περασμένη θητεία, ενώ συμπλήρωσε επίσης ως αριστερό μπακ και ως αριστερό σέντερ μπακ σε μια στιγμή που χρειαζόταν η Μπράιτον, παρά τις προηγούμενες αμφιβολίες. για την ικανότητά του να αμύνεται.
«Υπήρχαν άνθρωποι που έλεγαν ότι δεν μπορούσα να παίξω ως μπακ επειδή δεν μπορούσα να αμυνθώ, αλλά τώρα αποδεικνύω ότι μπορώ να παίξω ακόμη και ως σέντερ μπακ σε τρία μπακ», είπε ο Cucurella στην ισπανική εφημερίδα Marca. νωρίτερα φέτος.
«Αυτό που έψαχνα ήταν να παίξω ως μπακ, αυτό που έκανα σε όλη μου τη ζωή. Δεν είχα παίξει ποτέ ξανά αριστερό σέντερ μπακ, αλλά [Brighton head coach Graham Potter] μου έδωσε την αυτοπεποίθηση να νιώσω πολύ άνετα εκεί».
Πετάχτηκε στο βαθύ τέλος καθώς ο Μπράιτον αντιμετώπιζε μια κρίση τραυματισμών στα μέσα της σεζόν 2021-22 – η πρώτη του εκτός Ισπανίας – ο Cucurella πέρασε περισσότερο από το τεστ και πρόσθεσε περισσότερα νούμερα στο τόξο του.
CUCURELLA THE ALL-ROUNDER
Είτε λειτούργησε ως πλάγιος αμυντικός, είτε ως ακραίος αμυντικός είτε ως σέντερ μπακ, ο Κουκουρέλα βοήθησε την Μπράιτον να κρατήσει 11 ανέπαφη εστία στην Πρέμιερ Λιγκ την περασμένη σεζόν, αριθμός που μόνο έξι άλλοι σύλλογοι θα μπορούσαν να βελτιώσουν.
Μακριά από το να είναι κάποιος που δεν μπορεί να αμυνθεί, αλλά πρωτοστάτησε μεταξύ των παικτών που έπαιξαν κυρίως ως πλάγιοι μπακ στην αγγλική κορυφαία σεζόν την περασμένη σεζόν όσον αφορά την ανάκτηση της κατοχής, κάνοντας το 247 φορές.
Βρέθηκε επίσης πίσω μόνο από τον Tyrick Mitchell για τα τάκλιν – 93 σε σύγκριση με το 104 του νεαρού της Crystal Palace – δείχνοντας ότι είναι χαρούμενος που κολλάει όταν απαιτείται.
Ο Ισπανός διεθνής με μία συμμετοχή απέδειξε επίσης ότι είναι ικανός να επιτεθεί, με τις 40 ευκαιρίες του ανοιχτού παιχνιδιού να τον φέρνουν πίσω μόνο από τον νέο συμπαίκτη του, Ρις Τζέιμς (42) και Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ (51), που πολλοί θα θεωρούσαν ότι είναι. δύο από τους καλύτερους επιθετικούς μπακ.
Ομολογουμένως, αυτές οι βασικές πάσες μεταφράζονται μόνο σε μία ασίστ – για τα δεδομένα, ο Τζέιμς σημείωσε εννέα την περασμένη σεζόν – αλλά μερικές από αυτές μπορούν να αποδοθούν στους επιθετικούς παίκτες της Μπράιτον, αντί για τον Cucurella που μόνος του απέτυχε να δώσει από το τέρμα.
Πράγματι, η αναμενόμενη απόδοση ασίστ (xA) του 2,8 την περασμένη περίοδο ήταν ακόμα η 14η υψηλότερη από οποιοδήποτε άλλο μπακ. Αν και αυτό μπορεί να μην ακούγεται εξαιρετικό, αξίζει να έχουμε κατά νου οι μόνοι παίκτες που ξεπέρασαν το 4,0 xA ήταν οι James (4,7), Andrew Robertson (5,5), Joao Cancelo (6,6) και Alexander Arnold (13), οι οποίοι προφανώς παίζουν σε συλλόγους που κυριαρχούν στα περισσότερα παιχνίδια τους.
Επιπλέον, δεδομένης της σχεδόν δεκαετίας που πέρασε στη νεολαία της Μπάρτσα και στη συνέχεια στα περιθώρια της πρώτης ομάδας, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Cucurella είναι πολύ άνετος με τη μπάλα στα πόδια του.
Οι 1.558 πάσες που ολοκλήρωσε την περασμένη σεζόν βελτιώθηκαν –και πάλι μεταξύ εκείνων που μπορούν να θεωρηθούν πλάγιοι μπακ από το εμπόριο– μόνο από τους Robertson (1.642), Alexander-Arnold (1.684) και Cancelo (2.516).
Ο Cucurella είναι ξεκάθαρα ένας δυνατός ανταγωνιστής που μπορεί επίσης να παίξει, ένας συνδυασμός που από μόνος του είναι ένα πλεονέκτημα.
ΕΝΑ ΤΖΟΧΟ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ;
Με βάση αυτούς τους αριθμούς και τη σημασία που δίνει ο Thomas Tuchel στα πλάγια μπακ του, η προσθήκη του Cucurella σε αυτό το παράθυρο είναι λογικό για την Chelsea. Αλλά ένα πρόβλημα, φυσικά, είναι το τέλος μεταγραφής-μαμούθ.
Φυσικά, όπως είπε ο Γκράχαμ Πότερ την Παρασκευή, η Μπράιτον δεν χρειαζόταν να πουλήσει και ο Κουκουρέλα είχε ακόμη τέσσερα χρόνια για να συμπληρώσει το συμβόλαιό του, οπότε οι Γλάροι ήταν σε θέση απόλυτης δύναμης.
Από τη σκοπιά της Τσέλσι, αυτό μας οδηγεί σε ένα βασικό ερώτημα: ήταν το Cucurella απαραίτητο; Αυτή τη στιγμή, αναμφισβήτητα όχι, και η αμοιβή έχει μια αξιοσημείωτη εμφάνιση δεδομένου ότι κόστισε στην Μπράιτον μόνο 16 εκατομμύρια λίρες πριν από ένα χρόνο.
Παραμένει το πιθανό σενάριο να φύγει ο Marcos Alonso από τον σύλλογο, οπότε ο Cucurella και ο Ben Chilwell θα μείνουν να τσακωθούν για αυτό το σημείο στην αριστερή πλευρά, αλλά και πάλι, χρειάζεται ένας σύλλογος δύο παίκτες τέτοιου κόστους για μία θέση;
Σίγουρα, η μεγαλύτερη ευελιξία του Cucurella σημαίνει ότι το ζευγάρι θα μπορούσε ενδεχομένως να παίξει μαζί, αν και είναι σαφές ότι ο ένας ή ο άλλος θα έπαιζε τουλάχιστον ελαφρώς εκτός της φυσικής του θέσης σε ένα τέτοιο σενάριο.
Είναι δύσκολο να ξεφύγεις από την αίσθηση ότι η Τσέλσι θα μπορούσε να εξυπηρετηθεί καλύτερα με την υπογραφή ενός άλλου φυσικού σέντερ μπακ ή ίσως ενός επιθετικού.
Αλλά για να είμαστε δίκαιοι για τον Cucurella, ο θόρυβος γύρω από τη μεταγραφή του δεν έχει καμία σχέση μαζί του. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να συγκεντρωθεί στα εμπόδια που έχει μπροστά του και έχει κάνει πολύ καλή δουλειά στο να προσαρμόζεται στο περιβάλλον του σε κάθε έναν από τους τρεις προηγούμενους συλλόγους του.
Ως παίκτης με γενεαλογία της Μπαρτσελόνα, που έχει αποδείξει τον εαυτό του σε πολλούς ρόλους κατά τη σύντομη περίοδο του στην Αγγλία και είναι ακόμα αρκετά νέος για να βελτιωθεί περαιτέρω, μην στοιχηματίζετε ότι ο Cucurella θα είναι επιτυχημένος στο Stamford Bridge, ακόμα κι αν η υπογραφή του έχει αφήσει πολλά μπερδεμένα. .